De fysieke kaart van Tunesië toont het landschap en de geografie van Tunesië. Met deze geografische kaart van Tunesië kun je de fysieke kenmerken van Tunesië in Noord-Afrika ontdekken. De Tunesië fysieke kaart is downloadbaar in PDF, printbaar en gratis.

Tunesië ligt aan de Middellandse-Zeekust van Noord-Afrika, halverwege de Atlantische Oceaan en de Nijldelta. Het grenst in het westen aan Algerije en in het zuidoosten aan Libië. Het ligt tussen de breedtegraden 30° en 38°NB, en de lengtegraden 7° en 12°E, zoals u kunt zien op de fysieke kaart van Tunesië. Een abrupte zuidwaartse wending van de Middellandse-Zeekust in het noorden van Tunesië geeft het land twee kenmerkende Middellandse-Zeekusten, west-oost in het noorden en noord-zuid in het oosten. Tunesië is ongeveer zo groot als de Amerikaanse staat Wisconsin. Ondanks zijn betrekkelijk geringe omvang kent Tunesië een grote milieudiversiteit door zijn noord-zuid-omtrek. De oost-west-omtrek is beperkt.

De verschillen in Tunesië zijn, net als in de rest van de Maghreb, grotendeels noord-zuid gerichte milieuverschillen die worden gedefinieerd door de sterk afnemende neerslag in zuidelijke richting vanaf elk fysiek punt. De Dorsal, de oostelijke uitbreiding van het Atlasgebergte, loopt over Tunesië in noordoostelijke richting van de Algerijnse grens in het westen tot het schiereiland Kaap Bon in het oosten, zoals de fysieke kaart van Tunesië laat zien. Ten noorden van de Dorsal ligt de Tell, een gebied dat wordt gekenmerkt door lage, glooiende heuvels en vlakten, opnieuw een uitbreiding van de bergen ten westen van Algerije. In de Khroumerie, de noordwestelijke hoek van de Tunesische Tell, bereiken de hoogten 1.050 meter en valt er 's winters sneeuw.

De Sahel, een zich uitbreidende kustvlakte langs de oostelijke Middellandse-Zeekust van Tunesië, is een van de belangrijkste olijfteeltgebieden ter wereld. Landinwaarts van de Sahel, tussen de Dorsal en een reeks heuvels ten zuiden van Gafsa, liggen de steppen zoals die op de fysieke kaart van Tunesië worden genoemd. Een groot deel van de zuidelijke regio is semi-aride en woestijnachtig. Tunesië heeft een kustlijn van 1.148 kilometer. Op maritiem gebied claimt het land een aansluitende zone van 24 zeemijl (44,4 km) en een territoriale zee van 12 zeemijl (22,2 km).

De topografische kaart van Tunesië toont de fysieke kenmerken van Tunesië. Met deze topografische kaart van Tunesië ontdek je de landvormen en geografische kenmerken van Tunesië in Noord-Afrika. De topografische kaart van Tunesië is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Tunesië wordt gekenmerkt door een gematigd reliëf. De Tunesische Dorsale, of Hoge Tell, een bergketen in zuidwest-noordoostelijke richting die een uitbreiding is van de Saharaanse Atlas (Atlas Saharien) van Algerije, loopt af in de richting van het schiereiland Sharīk (Kaap Bon) in het noordoosten, ten zuiden van de Golf van Tunis, zoals te zien is op de topografische kaart van Tunesië. De hoogste berg, de berg Chambi (Al-Shaʿnabī), gelegen in de buurt van het midden van de Algerijnse grens, stijgt tot 5.066 voet (1.544 meter), terwijl de berg Zaghwān (Zaghouan), ongeveer 30 mijl (50 km) ten zuidwesten van Tunis, 4.249 voet (1.295 meter) bereikt.

Tussen de kalksteentoppen van de centrale Tunesische Dorsale en de bergen van de Noordelijke Tell - waaronder de zandsteenruggen van het Kroumiriegebergte in het noordwesten die een hoogte van 900 meter bereiken - en de Mogods, een bergketen die langs de diep ingesneden kustlijn in het noorden loopt, ligt de vallei van de rivier de Majardah (Medjerda), gevormd door een reeks oude meerbekkens die bedekt zijn met alluvium, zoals te zien is op de topografische kaart van Tunesië. Deze vallei was ooit de graanschuur van het oude Rome en is tot op heden de rijkste graanproducerende regio van Tunesië.

Ten zuiden van de Tunesische Dorsale ligt een heuvelachtig gebied dat bekend staat als de Haute Steppe in het westen en de Basse Steppe in het oosten. Deze hebben hoogten die variëren van 180 tot 460 meter en worden doorkruist door secundaire bergketens in noord-zuidrichting, zoals vermeld op de topografische kaart van Tunesië. Verder naar het zuiden is er een reeks chott (of shaṭṭ; zoutmeer) depressies. Aan de oostkusten grenzen grote vlakten; ten zuiden van Sousse ligt Al-Sāḥil (Sahel) en ten zuiden van Gabès ligt de Al-Jifārah (Gefara) vlakte. Het uiterste zuiden bestaat grotendeels uit zandwoestijn, waarvan een groot deel deel uitmaakt van de Grote Oostelijke Erg van de Sahara.

De hoogtekaart van Tunesië toont de verschillende hoogtes in Tunesië. Met deze hoogtekaart van Tunesië weet je waar de hoogste en laagste plekken van Tunesië in Noord-Afrika zijn. De hoogtekaart van Tunesië kan gratis worden gedownload in PDF-formaat.

Extreme hoogtepunten van Tunesië, de punten die verder naar het noorden, zuiden, oosten of westen liggen dan enige andere locatie. Noordelijkste punt - Iles des Chiens, gouvernement Bizerte. Noordelijkste punt (vasteland) - Ras ben Sakka (Ra's al Abyad), Gouvernement Bizerte zoals u kunt zien op de hoogtekaart van Tunesië. Oostelijkste punt - Bel Ahemer op de grens met Libië, gouvernement Medenine. Zuidelijkste punt - het drielandenpunt met Algerije en Libië, gouvernement Tataouine. Westelijkste punt - niet nader genoemde plaats op de grens met Algerije ten westen van Nefta, gouvernement Tozeur.

De berg Ash-Shaʿnabī, Arabisch Jabal Ash-sha ʿnabī, Jebel ech Chambi is gelegen in Al Qasrayn, Tunesië in de buurt van Kef Zemzoumet Aissa, zes mijl van de Algerijnse grens. De berg verheft zich op een hoogte van 5.066 voet boven de zeespiegel zoals op de hoogtekaart van Tunesië is aangegeven, het hoogste punt en de hoogste berg van het land. Jebel ech Chambi maakt deel uit van het Tabassah gebergte dat ook deel uitmaakt van het Sahara Atlas gebergte. De berg staat boven de stad Kasserine in Centraal-Tunesië. Jebel ech Chambi is bedekt met dennenbossen en maakt ook deel uit van het Chaambi Nationaal Park. Jebel ech Chambi staat bekend als een terroristisch knooppunt en vormt een nieuwe uitdaging voor zowel het Tunesische als het Algerijnse leger.

Chott el Djerid (Arabisch: شط الجريد) is een groot endoreïsch zoutmeer in het zuiden van Tunesië, op 33°42′N 8°26′E / 33,7°N 8,43°E zoals het op de hoogtekaart van Tunesië wordt vermeld. Het is de grootste zoutpan van de Sahara met een oppervlakte van meer dan 7.000 km² (sommige bronnen vermelden 5.000 km²). Het is het laagste hoogtepunt met -17 m. Door het extreme klimaat met jaarlijks slechts 100 mm regen en temperaturen tot 50° C verdampt het water uit het meer. In de zomer is Chott el Djerid bijna volledig opgedroogd, en komen er talrijke fata morgana's voor. Ten zuiden van Chott el Djerid begint de Grand Erg Oriental woestijn. Ten zuiden van het meer liggen ook de steden Kebili en Douz. Het meer kan te voet en zelfs per auto worden overgestoken, maar dit is zeer gevaarlijk omdat de zoutkorst niet altijd even stevig is. Chott el Djerid werd onder meer gebruikt als opnamelocatie voor de serie Star Wars.

De rivieren in Tunesië kaart toont de belangrijkste rivieren met hun namen van Tunesië. Op de rivierenkaart van Tunesië vindt u de belangrijkste rivieren die in en door Tunesië in Noord-Afrika stromen. De rivierenkaart van Tunesië is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

Het belangrijkste afwateringselement van het noorden is de Majardah rivier, de enige permanent stromende rivier van het land, die de Majardah vallei doorsnijdt alvorens uit te monden in de Golf van Tunis, nabij de plaats van het oude Carthago, zoals u kunt zien op de rivierenkaart van Tunesië. Verder naar het zuiden zijn de stromen intermitterend en grotendeels gelokaliseerd in de vorm van wadi's, die onderhevig zijn aan seizoensgebonden overstromingen en landinwaarts eindigen in kloven. In de meest zuidelijke regio's van het land, binnen de Sahara, zijn zelfs deze seizoensgebonden stromen zeldzaam. Zoals in andere landen van deze droge regio is de toegang tot water een groot probleem. In de jaren negentig heeft de regering de bouw van een aantal dammen gesponsord om overstromingen te beheersen, de waterafvoer op peil te houden en de grondwaterstand te herstellen.

Tunesië Rivier Kaart die de meren en het stromingspad van de rivieren in Tunesië weergeeft. De grote rivieren van Tunesië zijn O Joumme, Oued medjerda, Oude Mellegue, O. Siliaha, O. Meliane samen met de meren Sebkha Kelbia, Sebkha de Sidi El Hani zoals zijn getoond in Tunesië rivieren kaart. Andere Tunesische waterlopen vullen zich slechts seizoensgebonden. In de centrale Tunesische steppen stromen af en toe waterlopen zuidwaarts uit de Dorsale na zware regens, maar zij verdampen in zoutpannen zonder de zee te bereiken. Twee grote chotts of shatts (zoutmeren) liggen in het zuiden van Tunesië: de Chott el Djerid (het grootste meer van het land) en de Chott el Gharsa (het laagste punt van het land). De Chott el Djerid staat de helft van het jaar droog, maar in de wintermaanden overstroomt het en vormt het een ondiep zoutmeer.

Wadi Majardah, ook gespeld als Wadi Mejerda of Oued Medjerda, Latijn Bagradas, hoofdrivier van Tunesië en de enige permanent stromende rivier van het land. Wadi Majardah ontspringt in het noordoosten van Algerije in het Majardah (Mejerda)-gebergte en stroomt noordoostwaarts over een afstand van 460 km naar de Golf van Tunis. De rivier draineert een gebied van ongeveer 23.000 km2 voordat zij de Middellandse Zee binnenstroomt, zoals vermeld op de rivierenkaart van Tunesië. Stuwdammen langs de rivier en haar zijrivieren leveren waardevol irrigatiewater voor de omliggende vlakten, die een belangrijk tarweteeltgebied zijn. De rivierafvoer varieert van minder dan 4 kubieke meter per seconde in de zomer tot 1.500 à 2.500 kubieke meter in de winter. De twee belangrijkste zijrivieren zijn de Oued Mellègue (Wadi Mallāq) en de Oued Tessa (Wadi Tassah). De belangrijkste riviernederzettingen zijn Souk Ahras, in Algerije, en Jendouba (Jundūbah), in Tunesië.

De kaart van de bergen in Tunesië toont de belangrijkste bergen met hun namen in Tunesië. Op de bergkaart van Tunesië vind je de belangrijkste bergketens en hoogste bergen van Tunesië in Noord-Afrika. De bergkaart van Tunesië kan worden gedownload in PDF, kan worden afgedrukt en is gratis.

Tunesië ligt aan de Middellandse-Zeekust van Noord-Afrika. Ondanks zijn geringe omvang kent het land een grote milieudiversiteit. Het Atlasgebergte loopt dwars door Tunesië van de Algerijnse grens tot aan het schiereiland Kaap Bon, zoals u kunt zien op de bergkaart van Tunesië. De regio wordt gekenmerkt door glooiende heuvels en vlaktes. Vanwege de onveiligheid en gevallen van terrorisme in Tunesië en buurland Algerije zijn de bergen van Tunesië geïsoleerd en het hele jaar door beperkt te bezoeken. De bergen worden beschouwd als oefenterreinen en schuilplaatsen voor terroristen. De regering van Tunesië werkt er echter samen met het Algerijnse leger aan om de bergen veilig te maken voor bezoekers en burgers door meer patrouilles en toezicht op de activiteiten in de bergen.

Jabel Bireno is de tweede hoogste berg in Tunesië en de tweede hoogste berg in Al Qasrayn gelegen nabij Thala Al Qasrayn met een hoogte van 4.656 voet boven de zeespiegel. De berg heeft een klein topgebied en steile hellingen met een plaatselijk reliëf van 300 meter of meer, zoals de bergkaart van Tunesië laat zien. Bireno is ook bekend als Djebel Biranaw of Djebel Birene. De berg is omgeven door graven, bronnen, heuvels, wadi's en oude ruïnes. Jabel Bireno is ook omgeven door het dennenbos dat gekenmerkt wordt door hoge bomen en weinig ondergroei. Wildlife soorten zijn zeer schaars in deze berg. Net als Jebel ech Chambi is ook Bireno een schuilplaats voor terroristen en wordt daarom zelden door toeristen bezocht.

Jebel el Ajered is de derde hoogste berg van de Al Qasrayn met een hoogte van 4.544 voet boven de zeespiegel zoals vermeld op de kaart van de Tunesische bergen. De berg ligt in de regio Kasserine in het Midden-Westen van Tunesië. Jebel el Ajered heeft steile hellingen met dennenbossen. Het gebied rond de berg is beschermd en staat onder beheer van het departement van natuurlijke hulpbronnen met verschillende bewakers die dag en nacht in het gebied patrouilleren. Jebel el Ajered ontvangt weinig bezoekers die vooral komen picknicken en bezienswaardigheden bekijken. Vanwege de onveiligheid in het gebied blijven veel toeristen echter weg van de top van de berg Jebel el Ajered. Er zijn putten en ruïnes aan de voet van de berg Jebel el Ajered die erop wijzen dat het gebied meer dan 5000 jaar geleden werd bewoond.

De klimaatkaart van Tunesië toont de gemiddelde temperatuur en klimaatzones van Tunesië. Op deze klimaatkaart van Tunesië kunt u het weer, de gemiddelde neerslag, de gemiddelde zonneschijn en de verschillende klimaten van Tunesië in Noord-Afrika bekijken. De klimaatkaart van Tunesië is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

In Tunesië is het klimaat aan de noordkust mediterraan, met zachte, regenachtige winters en warme, zonnige zomers, terwijl het in het binnenland halfwoestijn of woestijn is. De oostkust, van de Golf van Hammamet naar het zuiden, krijgt weinig neerslag, die van noord naar zuid afneemt, tot het punt dat het zuidelijkste deel (van de Golf van Gabès tot de grens met Libië) woestijn is, zoals u kunt zien op de klimaatkaart van Tunesië. De temperaturen langs de hele kust zijn echter typisch mediterraan, met maxima rond 16/18 °C in de winter en 32/33 °C in de zomer. In het binnenland in het midden-zuiden, waar de woestijn ligt, is de zomer daarentegen zeer heet. De kust- en berggebieden van Tunesië kunnen worden getroffen door de woestijnwind, die zorgt voor een sterke stijging van de temperatuur, maar ook voor een daling van de relatieve vochtigheid, en ook zandstormen kan veroorzaken. In deze perioden kan het heet zijn, vooral van juni tot september, wanneer de temperatuur in Tunis en langs de oostkust meer dan 40 °C kan bedragen.

De temperaturen worden gematigd door de zee en zijn bijvoorbeeld in Sousse aan de kust minder extreem dan in Kairouan (Al-Qayrawān) in het binnenland. De temperaturen in Sousse zijn gemiddeld 7 °C in januari en 32 °C in augustus. Vergelijkbare temperaturen in Kairouan zijn 40 °F (4 °C) in januari en 99 °F (37 °C) in augustus, zoals de klimaatkaart van Tunesië laat zien. Afrika hoogste temperatuur, ongeveer 131 °F (55 ° C), werd geregistreerd in Kebili, een stad in het midden van Tunesië. In de woestijn, die zich in het centrale en zuidelijke binnenland bevindt, is de zomerhitte opmerkelijk: in juli en augustus bereikt de maximumtemperatuur gemiddeld 38 °C (100 °F) in Gafsa en 40 °C (104 °F) in Tozeur. In de woestijn is het temperatuurbereik groter dan aan de kust, zozeer zelfs dat de nachttemperaturen in de winter kunnen dalen tot enkele graden onder het vriespunt (0 °C of 32 °F), terwijl in de zomer de hoogst geregistreerde temperaturen opmerkelijk zijn: ongeveer 52 °C (125,5 °F) in het zuidelijke deel van de woestijn.

De hoeveelheid neerslag in Tunesië, die allemaal als regen valt, varieert aanzienlijk van noord tot zuid. In het Kroumiriegebergte in het noordwesten van Tunesië valt jaarlijks gemiddeld ongeveer 60 inches (1 520 mm) regen, waarmee dit de natste regio van Noord-Afrika is, vergeleken met minder dan 100 mm in Tozeur (Tawzar) in het zuidwesten, zoals vermeld op de klimaatkaart van Tunesië. In het algemeen valt er van het midden van de herfst tot het midden van het voorjaar, wanneer drie vierde van het jaarlijkse totaal valt, in het noorden van Tunesië meer dan 16 duim regen, en in de steppegebieden 100 tot 400 mm. De hoeveelheden zijn ook zeer onregelmatig van jaar tot jaar, en de onregelmatigheid neemt toe in zuidelijke richting naar de woestijn. De oogsten variëren daardoor en zijn in droge jaren slecht.