De oude kaart van Tunesië toont evoluties van Tunesië. Deze historische kaart van Tunesië laat je reizen in het verleden en in de geschiedenis van Tunesië in Noord-Afrika. De antieke kaart van Tunesië is te downloaden in PDF, afdrukbaar en gratis.

De legende vertelt dat Dido uit Tyrus, nu in het huidige Libanon, de oude stad Tunesië stichtte in 814 voor Christus, zoals verteld door de Griekse schrijver Timaeus van Tauromenium. De kolonisten van Carthago brachten hun cultuur en religie mee van de Feniciërs. Na een reeks oorlogen met Griekse stadstaten op Sicilië in de 5e eeuw v.C., kwam Carthago aan de macht en werd uiteindelijk de dominante beschaving in het westelijke Middellandse Zeegebied, zoals vermeld op de kaart van het oude Tunesië. Het volk van Carthago aanbad een pantheon van goden uit het Midden-Oosten, waaronder Baäl en Tanit. Het symbool van Tanit, een eenvoudige vrouwelijke figuur met uitgestrekte armen en een lange jurk, is een populair icoon dat op oude vindplaatsen is aangetroffen. De stichters van Carthago stichtten ook een Tophet, dat in de Romeinse tijd werd aangepast. Een Carthaagse invasie van Italië onder leiding van Hannibal tijdens de Tweede Punische Oorlog, een van een reeks oorlogen met Rome, legde de opkomst van de Romeinse macht bijna lam. Vanaf het einde van de Tweede Punische Oorlog in 202 v.Chr. functioneerde Carthago nog 50 jaar als een cliëntstaat van de Romeinse Republiek.

De Berberse bisschop Donatus Magnus was de stichter van een christelijke groepering die bekend staat als de Donatisten. In de 5e en 6e eeuw (van 430 tot 533 na Christus) vielen de Germaanse Vandalen een koninkrijk in Noord-Afrika binnen, waartoe ook het huidige Tripoli behoorde. Ze werden verslagen door een gecombineerde troepenmacht van Romeinen en Berbers. Rond de tweede helft van de 7e eeuw en het begin van de 8e eeuw werd de oude regio veroverd door Arabische moslims, die de stad Kairouan stichtten, zoals u kunt zien op de kaart van het oude Tunesië, die de eerste stad van de islam in Noord-Afrika werd. In deze periode werd de Grote Moskee van Kairouan (ook wel de Moskee van Uqba genoemd) gebouwd in 670 na Christus. De Grote Moskee van Kairouan, met de oudste staande minaret ter wereld, is het oudste en meest prestigieuze heiligdom in het islamitische westen; het is ook een opmerkelijk meesterwerk van islamitische kunst en architectuur. Tunesië floreerde onder Arabische heerschappij doordat uitgebreide irrigatie-installaties werden aangelegd om de steden van water te voorzien en de landbouw (vooral de olijvenproductie) te bevorderen. Deze welvaart maakte een luxueus hofleven mogelijk en werd gekenmerkt door de bouw van nieuwe paleissteden zoals al-Abassiya (809) en Raqadda (877).

Opeenvolgende moslimdynastieën regeerden over Tunesië (destijds Ifriqiya) met af en toe instabiliteit, voornamelijk veroorzaakt door Berberse opstanden; van deze oude regeerperiodes kunnen we de Aghlabiden (800-900) en Fatimiden (909-972) noemen. Na de verovering van Caïro lieten de Fatimiden Noord-Afrika over aan de plaatselijke Ziriden (Tunesië en delen van Oost-Algerije, 972-1148) en Hammadiden (Centraal- en Oost-Algerije, 1015-1152 zoals u kunt zien op de kaart van het oude Tunesië). Ziridisch Tunesië floreerde, met landbouw, industrie, handel en wetenschap, zowel religieus als wereldlijk. Het management van de latere Ziridische emirs was echter nalatig, en de politieke instabiliteit hing samen met het verval van de Tunesische handel en landbouw. De invasie van Tunesië door de Banu Hilal, een oorlogszuchtige Arabische bedoeïenenstam die door de Fatimiden van Egypte werd aangemoedigd om Noord-Afrika in te nemen, deed het stedelijke en economische leven in de regio verder achteruitgaan. De Arabische historicus Ibn Khaldun schreef dat het land dat door de invallers van de Banu Hilal was verwoest, volledig was veranderd in een dorre woestijn.